Εγώ και η περίοδός μου

Μια σχέση ζωής; Όχι. Μια σχέση αλληλεξάρτησης; Θα μπορούσε. Μια σχέση περίπλοκη; Σίγουρα. Μια σχέση την οποία θα συζητήσουμε τώρα να, εγώ κι εσύ. 

Γενικά δεν είχα ασχοληθεί πολύ με την περίοδό μου κι ούτε είχε χρειαστεί ποτέ. Ερχόταν αυτή κάθε μήνα, τσαντιζόμουν εγώ αλλά και από μέσα μου έκανα ένα mini τρισάγιο και κάπως έτσι πορευόμασταν την τελευταία 12ετία. 

Μέχρι που ξαφνικά μου κόπηκε. 

Ήταν τόσο ξαφνικό; Ναι θ’απαντήσω και βασικά θα λέω ψέματα. 

 Η αλήθεια είναι ότι είχε ρίξει 2 προειδοποιητικές βολές αλλά εμένα δεν είχε ιδρώσει το αυτάκι μου – ούτε και τίποτα άλλο δηλαδή. Και γιατί να ανησυχήσω που δεν μου ήρθε μία, δύο φορές τους περασμένους μήνες; Μην κάνεις έτσι! Σε όλες συμβαίνει – άσχετα που εμένα δεν μου συνέβαινε ποτέ και είχα καταλάβει ότι δεν πάει καλά το πράγμα. Αλλά σάμπως ξέρω εγώ καλύτερα; Σίγουρα όχι. Υπάρχουν καθ’ ύλην αρμόδιοι για την δική μου περίοδο. Μάλλον διορισμένοι από το κράτος και αυτοί. Πάμε παρακάτω.

Ένα τετραμηνάκι λοιπόν τώρα έχουμε χωρίσει, χωρίς να υπογράψω εγώ χαρτί διαζυγίου. Και θα μου πεις και τι κάνεις κοκόνα μου 4 μήνες και περιμένεις; Εδώ φιλενάδα θα είμαι ειλικρινής. Μου καλάρεσε. Καλοκαίρι χωρίς ταμπόν, σερβιέτες, μπάνιο στην θάλασσα όποτε γουστάρεις; Που ακούστηκαν αυτά τα πράγματα; Αγγίζει τα όρια δυστοπικής Οργουελιανής πραγματικότητας. Το ξέρω ζήλεψες κι εσύ. Έτσι λοιπόν πήρα κι εγώ την «ώριμη» απόφαση να το δω από Σεπτέμβρη. 

 Μην στα πολυλογώ, κάτι τα ορμονολογικά , κάτι το στρες, κάτι τέλειες ατάκες που άκουσα «ε τώρα που πλησιάζεις τα 30αντα να περιμένεις τέτοιες ανωμαλίες», φτάσαμε να αντιμετωπίζω πρόβλημα εμμηνόρροιας και λήξης ωορρηξίας. Και από εκεί που όλη τη σεξουαλική ζωή μου πάσχιζα να μην μείνω έγκυος, τώρα θα πασχίσω να μείνω (μάλλον).

Όταν λοιπόν η εξαιρετική γυναικολόγος που έχω με ενημέρωσε, μου έδωσε κουράγιο και την ανάλογη αγωγή, ήρθα αντιμέτωπη με σκέψεις απολύτως πρωτόγνωρες. Σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό το αν θα μπορείς να κάνεις παιδιά; Όλες ή κάποιες μπορεί να τριγυρνάμε συχνά γύρω από τη σκέψη. Θέλω παιδί; Δεν θέλω παιδί;  Αλλά αν τελικά δεν μπορώ; Και μάλιστα εγώ πήρα αυτή την τρομάρα γιατί δεν μου ήρθε περίοδος κάποιους μήνες. Για όλες τις γυναίκες εκεί έξω που το προσπαθούν συνειδητά,  ούτε μπορώ να φανταστώ πως είναι μια τέτοια καθημερινότητα, ειλικρινά. Πόση δύναμη πρέπει να έχει κάποιος; Πόσο να μην σε μπλοκάρουν σκέψεις όπως ότι το δικό σου σύστημα δεν «λειτουργεί» ενώ το μόνο που θες είναι να δουλέψει;

 Όλα τα παραπάνω μπόρεσα να τα σκεφτώ στα 20 λεπτά  που έκανα να φτάσω από το ιατρείο σπίτι μου. Μετά; 

Μετά φιλενάδα το πρόβλημα έπαψε να είναι δικό μου. 

Δηλαδή δικό μου ήταν, ωστόσο απασχόλησε κόσμο. Τους γονείς μου, τον αδερφό μου, το αγόρι μου, τις φίλες μου, you name it. 

Θα μου πεις, εσύ φταις που το είπες σε όλη την υφήλιο. Πιστεύεις ότι περίμενα αυτή την αντίδραση;

Οι γονείς μου κάπως ψύχραιμοι (ψέματα) έτοιμοι να πάμε σε κάθε λογής γιατρό να «φτιαχτεί» το σώμα μου. Ο αδερφός μου πανικόβλητος και σοκαρισμένος ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να δυσκολευτώ να κάνω παιδιά. Ποιος ξέρει, μπορεί να αγχώθηκε ότι θα αναγκαστεί να κάνει πρώτος για να καλύψει την ανάγκη των γονιών μας να γίνουν παππούδες. Το αγόρι μου έτοιμο να απευθυνθούμε ακόμα και σε γιατρούς στο εξωτερικό, ενώ οι φίλες μου σοκαρισμένες και κάπως αγχωμένες μην κάτι τέτοιο τύχει και σε εκείνες.

Και αφού αναγνωρίσω ότι οκ, πολλά από αυτά σχετίζονται με την αγάπη, μου ήρθε κάτι επίσης ξαφνικό. 

Η συνειδητοποίηση, ότι η περίοδος μου τελικά δεν επηρεάζει μόνο εμένα. Επηρεάζει κόσμο. 

Όταν εν τέλει έκατσα να τα «μιλήσω» με τον εαυτό μου, πιο πολύ στεναχώρια ένιωσα. Όχι όμως για το ενδεχόμενο ότι μπορεί να ταλαιπωρηθώ να κάνω παιδιά. 

Κυρίως γιατί κατάφερα να με φέρω σε αυτή την κατάσταση, ENOXIKH MUCH;

 Αν το καλοσκεφτείς όμως, αν δεν πιεζόμουν, αν δεν στρεσαριζόμουν, αν άκουγα ποτέ αυτή την φωνούλα που υπάρχει κάπου μέσα μας να ουρλιάζει ψιθυριστά «χαλάρωσε» μπορεί και  η περίοδος να ήταν ακόμα εδώ.  

Όπως και να έχει, νομίζω κατέληξα κάπου. Δεν με ενόχλησε το πρόβλημα αυτό κάθε αυτό. Θες που είμαι ακόμα μικρή, θες που δεν σχεδιάζω να κάνω παιδί, θες που πιστεύω ότι με την σύγχρονη επιστήμη τα πράγματα είναι πιο εύκολα; Αυτό που με πείραξε είναι ότι δεν με προσέχω. Ας μην κοροιδευόμαστε παιδιά, όλοι ξέρουμε τι μας ενοχλεί, τι μας ταιριάζει και τι όχι. Δεδομένου ότι δεν θα τα παρατήσουμε όλα να πάμε να γίνουμε μοναχοί στο Νεπάλ (μάλλον) θα έλεγα απλώς να δίνουμε λίγο χρόνο και το ΟΚ στον εαυτό μας να χαλαρώσει. Μην περιμένεις να στο πει κανένας άλλος γιατί δεν θα στο πει. Αλλά και να στο πει δεν θα τον ακούσεις. Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή που είσαι έχεις μάθει να κάνεις perform μέχρι τέλους, και με το πρώτο ελάχιστο κούρδισμα, πάλι από την αρχή!

Αν χρειάζεστε ένα sign για να καταλάβετε ότι είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΚ (έως απαραίτητο) ν’ ακούσετε τον εαυτό σας και τις ανάγκες του, μόλις το βρήκατε. 

Εριφύλλη.