Το βυζί μου .

Δύο έχω. Όπως όλες. Ένα δεξί, ένα αριστερό. Για ποιο από τα δύο θα ήθελες να συζητήσουμε απόψε; Γιατί γίνεται μεγάλη συζήτηση. Όχι τώρα, από πάντα. Ναι, ναι. Εδώ και αιώνες διεξάγεται μια τεράστια συζήτηση που αφορά στα στήθη μου. Στα δύο κομμάτια δέρματος, σάρκας, μυών και φλεβών που έχω στο μπροστινό μέρος του σώματος μου. Μεταξύ μας, δεν είναι καν ακριβώς συζήτηση αυτό το οποίο λαμβάνει χώρα εδώ και αιώνες. Στη συζήτηση συζητάνε δύο και άνω. Αν μη τι άλλο, συμμετέχει και ο κάτοχος. Ο κάτοχος των βυζιών. Εγώ δηλαδή. Εγώ όμως δεν συμμετέχω σε αυτό το έργο που διεξάγεται. Εγώ απλά ακούω αυτά που αιώνες μου λες για τα βυζιά μου. Αμέτοχη.  

Για να δούμε μερικά από τα hot trend που τα αφορούν. Μερικά από τα πρόσωπα που πρωτοστατούν στις κουβέντες που αφορούν στα βυζιά μου. 

 Είσαι εσύ που θεωρείς ότι το στήθος μου αποτελεί ένα μέτρο σεξουαλικής διέγερσης. Της δικής σου βασικά αποκλειστικά. Δεν είσαι ο γκόμενος ή η γκόμενα μου. Δεν υπάρχει σεξουαλικό interaction. Δεν γνωριζόμαστε καν. Δεν με ξέρεις και δεν σε ξέρω και δεν έχεις καν ποτέ δει το συγκεκριμένο ζευγάρι βυζιών. Έχεις όμως πολύ σαφή και συγκεκριμένη άποψη. Έχεις άποψη για το πόσο πρέπει και είναι σωστό να φαίνονται. Μέσα σε ποια σουτιέν και ρούχα είναι πρέπον να τοποθετούνται για να θεωρούνται καλά και φρόνιμα βυζιά και όχι τίποτα παλιόβυζα που πάνε γυρεύοντας για ποιος ξέρει τι. 

Είσαι και εσύ. Εσύ που είσαι όπως ο/η αποπάνω αλλά ακόμα πιο δυστυχής. Για σένα, τα βυζιά μου αποτελούν πάντα μια φοβερή και τρομερή αφορμή. Αφορμή για να μου συμβούν ένα σωρό ελεεινά πράγματα, τα οποία σχετίζονται με το πόσα εκατοστά δέρματος από τα βυζιά, πόσοι πόντοι επιτρεπτού σύμφωνα με την αποψάρα σου δέρματος, βλέπουν το φως του ήλιου μια καλοκαιρινή μέρα. Εσύ φυσικά, δεν έχεις καημό συγκεκριμένα με τα βυζιά αποκλειστικώς. Οοοοχι, είσαι δημοκράτης της φρίκης εσύ. Μετράς πόντους εκτεθειμένου δέρματος και χρεώνεις καταδίκες. Τόσοι πόντοι έξω από βυζί και μπούτι και μου αξίζουν γελοία catcalling. Λίγοι πόντοι παραπάνω και μου αξίζει παρενόχληση. Πρόσθεσε μερικούς και ναι, δεν θα ντραπείς να το πεις. Μου αξίζει ο βιασμός μου. 

Και φυσικά είσαι και εσύ.  Εσύ που γνωρίζεις την παγκόσμια αλήθεια για τα βυζιά μου, όταν αυτά τα βυζιά αλλάξουν πίστα και είναι πλέον σε φάση να θρέψουν ένα μωρό. Το μωρό μου. Και είσαι εκεί, ανάμεσα στο βυζί μου και στο μωρό μου με δέκα κιλά κατάπτυστες διδαχές  και θεωρίες για το τι σημαίνει για μένα σαν άνθρωπο και γυναίκα αν θηλάσω, αν δεν καταφέρω να θηλάσω, πόσο θα θηλάζω, πού ακριβώς θα βρίσκομαι όταν θηλάζω και πόσο η ρώγα θα διαφαίνεται μέσα στο στόμα του μωρού που τρώει κατά το θηλασμό. 

Εδώ δεν κρίνεις μόνο την βυζοηθική μου στο πουτανόμετρο σου. Κρίνεις και την επιτυχία μου σαν τροφό και μητέρα. Δεν έχει καμία σημασία αν αυτό το βυζί, το βυζί μου, για λόγους άσχετους με την επιθυμία μου να θρέψω το μωρό μου, δεν κατεβάζει με τίποτα γάλα. Δεν έχει καμία σημασία αν πονάω αιματηρά ενώ θηλάζω, γεγονός που κάνει τη διαδικασία για μένα εφιαλτική. Όχι. Επειδή είμαι μάνα, το πατριαρχικό σου δηλητήριο απαιτεί από μένα και τα βυζιά μου, την ύστατη θυσία κάθε στιγμή και λεπτό. Αλλιώς δεν είμαι μάνα. Αλλιώς τα βυζιά μου είναι για πέταμα. 

Αν τα βυζιά μου καταφέρουν να έχουν το επιθυμητό γάλα, είσαι οκ, αρκεί πάλι να μην σε προκαλώ. Ας θηλάσω, αλλά ας κρυφτώ γιατί μπορεί να ανάψω κανέναν περαστικό και πάλι τότε ανεξάρτητα από το αν από τη ρώγα μου κρέμεται ένα νεογέννητο, τα βυζιά μου μεταμορφώνονται ξανά σε μέτρο της κοινής πατριαρχικής σεξουαλικής διέγερσης. 

Όλος ο κόσμος, άντρες, γυναίκες, παιδιά και σκυλιά, έχουν μια άποψη για τα βυζιά μου, μια θεωρία την οποία στοιχειοθετούν με κάθε είδους αστεία αλλά και επικίνδυνα επιχειρήματα περί δήθεν φύσης, δήθεν πρόκλησης αλλά και μια ετυμηγορία για το πώς ακριβώς πρέπει να είναι σε μέγεθος, ύψος, στάση, έτσι ώστε να είναι ένα σεβαστό ζευγάρι βυζιά. Ασυζητητί μεγαλώνοντας και αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο της βαρύτητας, ε καλά θα κάνω να τα κρύψω πια σε ένα σκοτεινό ντουλάπι. Δεν είναι χρήσιμα σε κανέναν ούτε καν για συζήτηση ή λογομαχία σε comments στο Facebook.  

Περνάω μια ολόκληρη ζωή που εσύ, εσύ, εσύ, εσύ και εσύ, χτυπιέστε για ένα ζευγάρι ξένα βυζιά. Τα βυζιά μου. Ορίζετε το πλαίσιο που αυτά τα βυζιά θα υπάρχουν, θα εμφανίζονται ή θα εξαφανίζονται. Ορίζετε το μήκος της μπλούζας μου, χώνετε τα δάχτυλα και την άποψη σας στις μπανέλες μου και καταριέστε τις θηλές μου, γιατί αυτές κατέστρεψαν το χρηστά ήθη. 

Αν σας αρέσουν, βρίζετε γιατί αυτά φταίνε που οδηγούν τους συμπλεγματικούς σας γιούς  σε πράξεις μηνύσιμες και  φυλακίσιμες. Αν δεν σας αρέσουν, βρίζετε γιατί προσβάλλουν την αισθητικάρα σας. 

Μας έχετε εξαγριώσει ρε πια. Και ευθαρσώς σας δηλώνουμε, ναι σε εσάς, τους τρομερούς θεματοφύλακες του ξένου δέρματος, ότι σας γράφουμε εκεί ακριβώς και εσάς και τις θεωρίες σας και τον άκρατο σεξισμό σας. Στα βυζιά μας, στα ξένα βυζιά που μέρα νύχτα ασχολείστε σαν να είναι δικά σας, κτήμα σας, τσιφλίκι σας. 

Σας γράφουμε στα βυζιά μας. Ή αν λόγω αρρώστιας δεν έχουμε πια, σας γράφουμε εκεί που τα είχαμε κάποτε. 

Η αποψάρα σας, στα βυζιά μας. 

Ιωάννα.